|
KORONA GÓR POLSKI Góry Izerskie i Karkonosze 1998 z dziennika podróży Wędrówka przez Góry Izerskie. Fot. A. Gasek. 9.08 – Warszawa - Jelenia Góra – Świeradów Zdrój – schronisko „Na Stogu Izerskim”. Jelenia Góra - miasto jest częściowo ładnie odnowione, ale część jest jeszcze bardzo zaniedbana. Świeradów Zdrój – miłe miasteczko uzdrowiskowe z pięknym drewnianym domem zdrojowym. Schronisko „Na Stogu Izerskim” z daleka wyglądało na duże i ładne, niestety po obejrzeniu z bliska okazało się, że jest to ruina. Pokoje wydawały się obskurne, jedna łazienka i ubikacja, zimna woda. Ogólne wrażenie bardzo niekorzystne. 10.08 – Schronisku „Na Stogu Izerskim” – Wysoka Kopa 1126 m n.p.m. - Szklarska Poręba . Wysoka Kopa (1126 m) – najwyższy szczyt Gór Izerskich. Na szczyt nie prowadzi znakowany szlak, a stoki obsadzone są młodymi drzewami, które mają zastąpić zniszczony po katastrofie ekologicznej las. Dlatego ten szczyt należy podziwiać z podnóża i nie zakłócać spokoju drzewiastym niemowlakom. | |
Katastrofa ekologiczna w Górach Izerskich - 1998. Fot. A. Gasek. | Wysoki Kamień – stanowczo przereklamowana grupa skalna. Szklarska Poręba – jeżeli masz coś do załatwienia w innej części miasta niż obecnie się znajdujesz to może ci to zająć dużo czasu, ponieważ jest to niespotykanie rozwleczona i rozczłonowana miejscowość. Zakręt Śmierci – w zależności od tego czego się oczekuje, prawdopodobnie może wywrzeć wrażenie, ale zupełnie niekoniecznie, no chyba, że na oczach turysty samochód wpadnie w przepaść. | |
11.08 – Szklarska Poręba – Wodospad Szklarki – Wodospad Kamieńczyka – Hala Szrenica – schronisko „Pod Łabskim Szczytem” . Wodospady – urokliwe jak każda bystra woda. W wodospadzie Kamieńczyka nie ma kłody świerkowej, która występowała na wszystkich pocztówkach, to efekt dużej wody z 1997 roku, wzięła i zabrała. Hala Szrenicka – podejście od wodospadu Kamieńczyka na halę jest męczące, idzie się po chodniku (w górach chodnik !) nachylonym pod bardzo dziwnym kątem, niby prawie płasko, a jakoś nienaturalnie. Schronisko „Pod Łabskim Szczytem” - ładny widok z okien przytulnej świetlicy, łazienka w innym budynku, ale ogólnie bardzo czysto i sympatycznie. | 
Wodospad Kamieńczyka. Ze zbiorów A. Gasek.
|
12.08 – Śnieżne Kotły – Słonecznik – schronisko „Strzecha Akademicka”. 
Śnieżne Stawki w Śnieżnych Kotłach. Fot. A. Gasek. | Śnieżne Kotły – szlak zielony ze schroniska jest przyjemny, idzie się prawie po płaskim, po wielkich głazach, niestety wśród umierającego lasu, po ok. godzinie dochodzi się do Śnieżnych Stawków pod urwistymi ścianami Śnieżnych Kotłów. Miejsce jest bardzo urokliwe. Dalej szlak prowadzi przez umierający las, trochę w dół, trochę pod górę, a dookoła rozciągają się polany porośnięte goryczką trojeściową (Gentiana asclepiadea), która dopiero zaczyna kwitnienie, więc największy efekt przypadnie za dwa tygodnie. Słonecznik – za Słonecznikiem gdy dotrze się do stawów roztacza się wspaniały widok. W dole staw, nad nim schronisko „Samotnia”, trochę wyżej schronisko „Strzecha Akademicka”, a nad nimi w tle góruje Śnieżka. |
13.08 – Śnieżka 1602 m n.p.m.– schronisko „Nad Łomniczką” – Karpacz. Śnieżka (1602 m) – najwyższy szczyt Karkonoszy słynący z kapryśnej, zmiennej pogody, silnych wiatrów i niskich temperatur. Karpacz – w mieście bardzo ciekawe muzeum zabawek, najstarsza prezentowana lalka pochodzi z 1823 roku, można obejrzeć wspaniale wyposażone domki dla lalek, był nawet miniaturowy korkociąg. Oczywiście warto też zobaczyć świątynię Vang, zbudowaną w XII w. w Norwegii, a w XIX w. przeniesioną do Karpacza. |
Śnieżka tuż przed zdobyciem. Fot. Marcin Gąska. |
 Klasyka karkonoskiego krajobrazu - w dole schronisko Samotnia nad Małym Stawem, wyżej schronisko Strzecha Akademicka, po prawej na horyzoncie - Śnieżka. Fot. J. Gawryś. O wędrówkach po Karkonoszach i Górach Izerskich przeczytasz też w opowieści koronnej "Powrót w Sudety 2008" . 
|
Korona Polski 